در روایات است که خداوند دوستان اهل بیت علیهم السلام را که گناهکارند در دنیا به انواع بلاها مبتلا می‌فرماید، تا قبل از مرگ پاک شده باشند.اگر گناهانشان زیاد باشد به سختی جان دادن و اگر زیادتر باشد به سختی‌ها و شکنجه‌های برزخ، تا وقتی که وارد محشر می‌شوند پاک باشند. همچنین اگر بر فرض آن‌قدر گناهکار باشند که تا آن وقت هم هنوز پاک نشده باشند به واسطه کثرت گناه به آتش دوزخ می‌روند و پس از پاکی بیرون خواهند آمد و کسی که در قلب او ذره‌ای محبت اهل بیت علیهم السلام باشد در جهنم نمی‌ماند زیرا که ماندن همیشگی در دوزخ مخصوص کفار و دشمنان اهل بیت است.
کم یا زیاد ماندن در عذاب تابع شدت و ضعف محبت اهل بیت علیهم السلام است. اگر محبت زیاد باشد زودتر به شفاعت خواهند رسید بلکه در حال احتضار به فریاد او خواهند رسید چنان که در حالات بزرگان آمده است.
منبع: گناهان کبیره، ج۱، ص۴۲.
