شکی نیست که پیامبر صلی الله علیه و آله مقربترین بنده به درگاه خداوند است. بلکه حتی مفهوم تقرب به خود ایشان تعریف میشود. مقام ایشان چندان بالاست که حتی فرشته مقربی نظیر جبرئیل نیز توان و تحمل این قرب و منزلت را ندارد...
شکی نیست که پیامبر صلی الله علیه و آله مقربترین بنده به درگاه خداوند است. بلکه حتی مفهوم تقرب به خود ایشان تعریف میشود. مقام ایشان چندان بالاست که حتی فرشته مقربی نظیر جبرئیل نیز توان و تحمل این قرب و منزلت را ندارد...
رسیدن به آمرزش الهی از آن مقاماتی است که همه طمع آن را دارند. یکی از راههای رسیدن به این مقام، استغفار دائمی است. اما حداقل برای همه چنین کاری ساده نیست.
مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب «المُجْتَنَی مِنَ الدُّعاءِ المُجْتَبَی»[1] مینویسد که در کتاب «الْوَسَائِلِ إِلَی الْمَسَائِلِ» آمده است:
مردی را نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله آوردند و شهادت دادند که او شتر ایشان را به سرقت برده است. رسول خدا صلّی الله علیه و آله امر کردند که دستش قطع شود. آن مرد گریخت، در حالی که چنین میگفت: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ صَلواتکَ شَیْءٌ، وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنْ رَحْمَتِکَ شَیْءٌ، وَ بَارِکْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنَ الْبَرَکَاتِ شَیْءٌ، وَ سَلِّمْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّی لا یَبْقَی مِنَ السَّلامِ شَیْءٌ»